Met de familie op wandelvakantie

Vanmorgen word ik al vroeg gewekt door Ruuds gefluister: ‘Moet je kijken Manon, drie herten op de weide....' Ik til slaperig mijn hoofd van het kussen en kijk door de ruitverdeling van de drie raampjes op ooghoogte. De contouren van het hek rond de carport zijn vaag zichtbaar door het aarzelende daglicht. Door de spijlen van het hek beweegt zich een donkere vlek op het weiland erachter. Klaarwakker ineens zie ik hoe een moederhert met haar twee jongen schoorvoetend dichterbij komt. Ze besnuffelen de weide, heffen hun kop en trekken hun oren strak naar achteren bij een geluid. Als het loos alarm blijkt te zijn ontspannen ze om opnieuw het weiland besnuffelen. 

De eettafel draaide overuren

De rust die ervan uitgaat is ook wedergekeerd in Brammetje, na een fantastische week met mijn familie. Met elf man waren alle 5 slaapkamers van Brammetje bezet. Wat is het dan heerlijk dat iedereen zijn eigen slaapkamer en eigen badkamer heeft. Uit alle kamers klonk iedere morgen gespetter en gelach en gekreun vanwege de overbelaste spieren waarna we zo konden aanschuiven aan het ontbijt waar zwagerlief, die altijd wat eerder opstaat, weer met liefde voor had gezorgd. De eettafel die die week overuren draaide met eten en drinken, kletsen en lachen, een spelletje kaarten en ach nog eentje toe... 

Een levenslange anekdote voor in de gezellige berghutjes

Het was een week lang fantastisch mooi weer waarin we ontzettend mooie wandelingen maakten en een dag een fiets huurden.

We wandelden 
 
-Van Chalet Brammetje naar de Baumgartenalm
-Van de top van de Wildkogel langs de kam naar Chalet Brammetje
-Naar de Hintersee
-Langs de Krimmlerwasserfall
-Vanaf Chalet Brammetje het achterland in en richting Pass Turn

Deze laatste wandeling introduceerde Ruud als een wandeling die redelijk gemakkelijk zou zijn. Het was alweer even geleden dat we hem voor de laatste keer hadden gelopen en oeps, die viel flink tegen. Hij leverde de familie flink verzuurde spieren op en Ruud een levenslange anekdote die steevast zal worden opgehaald in een van de gezellige berghutjes onderweg.

Ook de Almabtrieb was wederom een belevenis. Tijdens de Almabtrieb worden de koeien weer naar het dal en stallen gebracht vanwege de naderende winter. En dat wordt heel feestelijk gevierd met opgetooide koeien met bellen, versierde wagens met oude ambachten en dijenkletsers en al wat maar Oostenrijks is, en waarbij de ogen van de mannen nogal eens blijven hangen bij het blanke vlees van de jonge dirndels. 



De kamers zijn leeg, het huis weer vreemd stil. Zo stil dat de herten weer tevoorschijn komen......

Met liefs van Gerda Manon

Wil je meer weten over onze Chalets? Lees er van alles over op:

Chalet Brammetje